Abortus is weer in het nieuws. Je zou denken dat, sinds de abortuswet in Nederland van kracht is, het boek dicht is, tenminste wat de politiek betreft. Maar Siriz timmert met z’n hulpverlening aan ongewenst zwangere vrouwen nog wel zodanig aan de weg, dat het in het pro-abortuskamp ergernis oproept. En het heeft, balancerend tussen de heersende regels en het christelijk uitgangspunt, nog steeds steun uit christelijke politieke hoek.

Door drs Piet Houtman

Het landschap is wel veranderd. Tot voor kort waren in Nederland de extremen nooit zo heftig als in Amerika. Agressieve methoden van de pro-life-beweging daarginds zijn hier not done. Christenen in Nederland concentreerden zich, naast de hulpverlening, op positieve benaderingen zoals voorlichting op middelbare scholen over zwangerschap. Tegelijkertijd gingen verdedigers van vrije abortus veelal uit van een noodsituatie van de vrouw.

‘Pro-choice
’
Maar nu heeft extremer rechts de wind in de zeilen. Thierry Baudet heeft zich, in zijn eigen stijl, laatdunkend uitgelaten over de soepele abortuspraktijk; hij zette die in het bredere kader van de feministische emancipatie. Kille winden van de andere kant van de oceaan worden hier voelbaar. In de Verenigde Staten is er een beweging van  ‘pro-choice’-activisten (voor vrije keus van de vrouw) die vrije abortus tot in het laatste stadium van de zwangerschap voorstaan. Aan de andere kant voeren sommige staten een totaalverbod op abortus in, met eindeloze gevangenisstraffen voor artsen. Van de weeromstuit verscheen er een harde column van Asha ten Broeke in de Volkskrant. ‘Baarmoederhebbers’ moeten, vindt zij, volstrekt vrije abortus opeisen als een recht: schaam je er niet voor, het is een zaak tussen jou en de arts en verder heeft niemand er iets mee te maken.

Affiches

Wat doe je dan als christenen? Je wilt het doel in het oog houden: hulp aan moeder en kind. Je wilt niet geassocieerd worden met extreemrechts. De vraag op de affiches van de christelijke hulpverlening was altijd ‘Ongewenst zwanger – wat nu?’ Dat getuigt van meeleven met de vrouw die het betreft. Begrip voor haar situatie is het uitgangspunt. De foto daarbij ondersteunt dat. Langs die weg zijn en worden nog steeds veel vrouwen geholpen, zonder dat het in het nieuws komt.

Onaantastbaarheid

Het zou wel goed zijn als het wat meer over de achtergrond van abortus ging. Christenen worden gauw verdacht van een veroordelende houding, maar laten we het over preventie hebben. Vaak wordt dan gedacht aan ‘seksuele voorlichting’, maar dat is nog te smal. Nodig is dat jongeren van kind af aan opgroeien in een sfeer van liefde, openheid en vertrouwen. Bij vader en moeder leren ze wat het betekent als man en vrouw van elkaar houden – zonder volmaakt te zijn, met vallen en opstaan. Wat een gezin is. Hoe het is als er een baby verwacht wordt, hoe het was toen ze zelf verwacht werden en geboren werden. Wat het betekent om jongen en straks man te zijn, om meisje en straks vrouw te zijn. Wat het betekent om verantwoordelijkheid te nemen, voor jezelf, inclusief je eigen fouten – man en vrouw, allebei. Ze leren om zich in anderen te verplaatsen. Ze groeien er naartoe om, uit eigen vrije wil en keus, verantwoordelijkheid te nemen voor een ander. Asha ten Broeke verwees op Twitter naar haar artikel met de woorden ‘het grondrecht op lichamelijke onaantastbaarheid’, dat ze ook omschreef als ‘het baas-in-eigen-buik-idee’. Mijn  antwoord was: zeg dat dan, en hou dat zo nodig vol, vóór de daad.

Voorrecht

Dat gaat tegen de stroom in. De publieke opinie is dat stadium al lang voorbij. ‘Normaal’ is dat een date al uitloopt op seks, vrijblijvend. ‘Normaal’ is experimenteren met relaties, uit elkaar gaan en een nieuwe relatie vinden – intussen verstrijkt de geschikte tijd om een duurzame relatie aan te gaan waarin er plaats is voor kinderen, en kinderen die er al zijn worden het kind van de rekening.
Dat gaat ook kerken niet voorbij. Je mag blij zijn als je het zélf van huis uit, en van kerk uit, meegekregen hebt en toegerust bent om het aan je kinderen mee te geven. Het is een voorrecht. Jouw God en Heer heeft jou daarin geleid en onderwezen, sterker, Hij is jou zelf in die liefde en zorgzaamheid voorgegaan en heeft jou in die liefde van Hem opgenomen. Misschien kun je van daaruit ook iets voor anderen betekenen – ‘hulp aan moeder én kind’ – maar verbeeld je niet dat je er de hele samenleving in mee zult krijgen. Buiten de kring van de liefde van Christus blijft hulpverlening dweilen met de kraan open.