Door Heerco Walinga
Rust… ieder mens heeft dat nodig op z’n tijd, het kan zelfs niet zonder. Na een dag werken gaan we slapen om door de rust daarvan weer op te laden. En hebben we een slechte nacht, dan zijn de volgende ochtend niet uitgerust. Dan gaat het om lichamelijke rust.
Rust in je gedachten, je zorgen, je problemen, dat is een ander verhaal. Die gaan niet weg na een nachtje slapen. Misschien kun je er na een lichamelijke rust wel iets anders tegenaan kijken, maar ze zijn niet opgelost.
Wat Jezus precies bedoelt met ‘dan zal ik jullie rust geven’ is uit Matteüs 11 niet klip en klaar te begrijpen. Dat het niet over lichamelijke rust, slaap gaat is wel duidelijk. Het gaat over vermoeid zijn en over lasten.
Onrust en turbulentie
Rust staat daar tegenover turbulentie, onrust, gejaagdheid. Niet vanwege een deadline waarna de onrust verdwenen zou moeten zijn, omdat de klus geklaard is, maar over permanente onrust, over rusteloosheid omdat we iets niet kunnen vinden wat we heel hard nodig hebben of iets meemaken dat ons verontrust, waar we zorgen over hebben.
Jezus heeft het over vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan. Je gaat er, als het ware, krom van lopen in je leven, het drukt je terneer. En uit de context kunnen we opmaken dat Hij het ook heeft over opgelegde regels en wetten die we nooit kunnen volhouden.
We leven in onrustige tijden. Oorlog, klimaat, toenemende spanningen vanwege de miljoenen vluchtelingen, haat van de ene religieuze groepering jegens de andere, toenemende popularisering met de daarbij kennelijk behorende scheldpartijen en zelfs bedreigingen. Noem maar op.
Naar Jezus toe
Wat me nu opvalt is dat Jezus niet zegt: ‘Leg je zorgen maar bij Mij neer.’ Zo zijn Zijn woorden vaak wel verstaan. Maar wat iedereen weet, en ook ervaart op veel momenten in zijn/haar leven: als je in gebed je zorgen ‘bij Jezus neerlegt’ dan zijn ze meestal niet na dat gebed verdwenen. Ooit had ik een gesprek met een heerlijk eenvoudig gelovende zuster, die, met een ondeugende twinkeling in haar ogen, zei: ‘Ik leg die zorgen met mijn rechterhand bij Jezus neer, en nadat ik ‘amen’ heb gezegd, pak ik ze met mijn linkerhand weer op.’
Maar Jezus zegt feitelijk wat anders: ‘Komt tot Mij! En Ik zal je rust geven.’
Dat betekent dat Hij die zorgen lang niet altijd met een knip van Zijn vingers wegneemt, waarna wij rustig achterover kunnen leunen, want ‘nu komt alles in orde’, nee, het betekent dat wij, als we ‘tot Hem komen’ al die onrustig makende dingen met rust in ons hart tegemoet kunnen treden.
Rust is actief
Niks achterover leunen, maar met de moeiten omgaan met de rust van Jezus in ons hart.
Een mooi voorbeeld daarvan vind ik altijd de zorg van ouders en grootouders over het geloof van hun (klein)kinderen. Daar kun je slapeloze nachten van hebben. Jezus zegt dan tegen die vader en moeder en die grootouders niet: ‘Laat ze maar aan Mij over, hou je mond maar over Mij en je hemelse Vader’, maar wel: ‘Kom met die zorg naar Mij toe, dan zal ik je de nodige rust geven om ook met deze moeilijke en verdrietige dingen om te gaan.’ Kortom: die (groot)ouders hoeven niet nerveus te willen overtuigen, maar mogen dat vanuit rust en vrede en liefde doen.
Rust van Jezus, dat is wat we in ons dagelijks leven nodig hebben. En tegelijk kunnen en moeten we heel druk bezig zijn. Maar niet meer nerveus en wachtend op direct resultaat. Want dat levert meestal teleurstelling op en kan zelfs je vertrouwen en je geloof schaden. Immers: je vraagt toch om goede dingen, en als die dan niet (direct) gebeuren, of als je zelfs geen glimpje van verbetering kunt ontdekken, dan kun je zomaar verbitterd raken.
En dat is het vooral waar Jezus ons kennelijk wil behoeden door vanuit Zijn rust ons leven te leiden en vanuit die rust de moeilijke dingen in ons eigen leven en in de maatschappij tegemoet te treden. Wetend dat Hij regeert en haastig op weg is naar Zijn Koninkrijk van vrede en gerechtigheid.
De ellendige dingen die op aarde ons hard kunnen raken en ons stikzenuwachtig kunnen maken zullen niet zomaar verdwijnen, maar levend vanuit Jezus’ rust kunnen we ze aan.
Rustig voortgaan op de weg die Hij wijst, de waarheid gebruikend die Hij beloofd heeft en vertegenwoordigt, dan kunnen we ‘gerust’ leven.
Want Hij is de weg, de waarheid en het leven.
Dit artikel is afkomstig uit de papieren editie van het Gereformeerd Kerkblad, uitgekomen op 20 januari 2023