Door Ds Rutger Heij
Ik ben heel blij met deze open brief van de jongeren. Uit onderzoek blijkt dat nog maar 6 procent van de jongeren in Nederland zichzelf ‘toegewijd christen’ noemt. Daar schrik ik van. In de gemeente waar ik werk, meldde begin dit jaar een twintiger zich bij de kerkenraad: ‘Ik mis mijn leeftijdsgenoten in de kerk, daar wil ik graag samen met jullie wat aan doen’. Dit resulteerde vooralsnog in een door jongeren georganiseerde enquête onder alle 18-30 jarigen. Deze enquête wordt live afgenomen wat al een contactmoment oplevert en jongeren de gelegenheid geeft zich over de kerk uit te spreken. Het enthousiasme van de jongeren die de organisatie op zich hebben genomen, maar ook van hen die de gesprekken gaan voeren, raakt me. Het moet een eerste stap zijn naar een nu nog onbekend vervolg.
Aansluiting bij de samenleving
Wat zijn preken die over het leven van jongeren gaan? In de hierboven genoemde open brief gaat het over klimaatverandering, vervuiling, racisme, discriminatie vanwege seksuele geaardheid en online uitbuiting. Een citaat: ‘Onrecht in deze wereld houdt ons bezig, we willen met onze generatie het verschil maken. Alleen weten we niet goed waar we moeten beginnen. En langzaam maar zeker verliezen we de hoop dat de kerk ons kan helpen.’ En toch vragen ze hulp. Gelukkig. Zij hebben de hoop op hulp van de kerk nog niet opgegeven. Nog niet. Dat moeten we heel serieus nemen. Met deze jongeren hebben we goud in handen. Laten we dat alsjeblieft niet door onze vingers laten glippen als voorgangers, dominees, priesters en kerkleiders.
Misschien voelt het ongemakkelijk als je de onderwerpen bekijkt waar preken die jongeren raken over zouden moeten gaan. Samengevat: onrecht in deze wereld. Uitgesplitst in: klimaatverandering, vervuiling, etc. Dit zijn onderwerpen waar inderdaad niet veel over gepreekt wordt. Liever preken we vanuit de Bijbel. Kiezen we een tekst of een gedeelte, leggen dat uit en passen het toe op de levens van onze hoorders. Themagestuurde preken worden er ook wel gehouden, maar dan lijken we om bovengenoemde onderwerpen heen te draaien. Over klimaatverandering, vervuiling en online uitbuiting zegt de Bijbel toch niets? Klopt. Maar over onrecht wel. En dat woord vat de zorgen van de jongeren nou net samen.
Bijbel en leven gaan over onrecht
Het onrecht dat de Bijbel aan de kaak stelt is net iets anders van kleur dan het onrecht dat zich nu manifesteert op aarde. Hoewel, het gaat nog steeds om onderdrukking en uitbuiting van de zwakken door de sterkeren. Misschien lukt het niet goed om daar over te preken zolang we zelf niet radicaal kiezen tegen het onrecht. We zitten gevangen in onze welvaart en positie als sterkere. Niet dat je persoonlijk mensen uitbuit. De voedsel- en kledingindustrie bestaat uit zulke lange ketens dat we daar ver van blijven. Toch weten we er diep in ons hart wel van.
Kan het zijn dat de jongeren van ons vragen ons te bekeren?