Door drs Piet Houtman
Wat me vooral opvalt is de vele bijval, ook van christenen. De zaak is het waard, vindt men. Onze toekomst staat op het spel. De wereld is aan het vergaan, we blijven nergens, word wakker en doe iets! Om dat te roeptoeteren zijn ook twijfelachtige middelen geoorloofd.
Uit de voegen barsten
De strijd voor het klimaat heeft religieuze trekken gekregen. Dat geldt ook van andere hete hangijzers, zoals de strijd tegen racisme en voor de acceptatie van LHBTI’ers en het transgenderisme. Ook zaken waarvoor je volledige sympathie kunt hebben, barsten uit de voegen van de verering van de God van de Tien Geboden en gaan een eigen leven leiden. Pleitbezorgers en actievoerders krijgen dan de status van profeten.
Ophef veroorzaken
Het is waar dat bijbelse profeten soms ook symbolische acties voerden. Die waren nooit destructief, maar ze waren wel dienstig om ophef en verontwaardiging te veroorzaken. Ze dienden het doel om iets in Gods openbaring, zijn woord, kracht bij te zetten. En hier zouden christenen de grens moeten zoeken voor hun eigen optreden en voor hun bijval of afkeuring.
Binnen de kaders
Natuurlijk mag je je voor één bepaald doel uit alle macht inzetten, zonder ook alle mogelijke andere te behartigen. Maar het moet wel passen in het kader van je geloof in God en gehoorzaamheid aan Hem. Dat brengt met zich mee dat je de eigen plaats waar Hij je gezet heeft in deze wereld te midden van andere mensen respecteert. Blijf binnen de kaders van je eigen roeping, je eigen positie. Dat betekent ook: de kaders van je eigen competentie. Het woord van God vertolken en ervoor opkomen betekent niet dat jij voor hele groepen mensen, instanties en autoriteiten moet bepalen hoe ze hun afwegingen moeten maken. Het koninkrijk van God, de nieuwe wereld, schept Hij, en onze verantwoordelijkheid daarvoor is beperkt. Hier zal ontwrichtend extremisme z’n begrenzing vinden. De Tien Geboden, en de christelijke levenshouding volgens het Nieuwe Testament, mogen dan minder spectaculair zijn, ze zijn wel constructiever. Als het om het klimaat gaat hebben politici, ingenieurs en supermarktklanten ieder mogelijkheden die ze kennen.