Sensibiliseren

Door drs Piet Houtman

Kabinetsleden hebben veel moeite gedaan om dat te proberen met kritische Kamerleden. Maar het lukte niet. Pieter Omtzigt en zijn collega’s bleken te vasthoudend. Zij hebben van hun kant de regering willen sensibiliseren voor de nood van landgenoten wie ongekend onrecht is aangedaan. De politieke stofwolk is nog lang niet neergedaald. Heel Nederland is nog bezig z’n mening te ventileren op sociale media. Dit stukje doet daar niet aan mee.

Oliemannetje nodig

Sensibiliseren gebeurt overal, in elke groep, in elke organisatie. Want er zijn overal lastige mensen, mensen die almaar vragen stellen en kritiek hebben en de soepele voortgang ophouden en verstoren. Drammers. Ja, we hebben je gehoord. We nemen het mee. We zullen doen wat we kunnen. Vind je het goed dat we nu verder gaan? Een drammer kan z’n nut hebben, en daarnaast heeft de groep dan een oliemannetje nodig. Maar het moet niet te gek worden.

Zand in de machine

Toen het evangelie de wereld in ging, met name het Romeinse rijk, was er best plaats voor. Het gaf wel aanleiding tot onrust en rellen. De autoriteiten wisten niet altijd wat ze ermee aan moesten. Vaak reageerden ze gematigd. Maar die christenen waren lastig. Ze gingen maar door. Ze vereerden niet alleen hun eigen Heer en God, ze weigerden ook mee te doen aan de keizercultus. Ze verstoorden het eenheidsideaal van het rijk, ze strooiden zand in zijn machine. Ze moesten gesensibiliseerd worden: uiteindelijk kunnen we met z’n allen niet zonder de Pax Romana, de Romeinse vrede met de keizer aan de top, dat moesten ze toch begrijpen. En anders moesten ze maar met harde hand tot rede worden gebracht.

De kerk aan de gang houden

Is het evangelie nog lastig? Durven christenen nog lastig te zijn? Of hoeft dat vandaag niet meer? En moet, om de kerk aan de gang te houden, de stem van de Bijbel toch ook niet een beetje gesensibiliseerd worden?