Zondag 12 februari 2023
Sexagesima
Wijn die het mensenhart verheugt, (…) ja brood dat het mensenhart versterkt (Ps. 104,15).
Vasten met je hart
Vasten als middel om je te concentreren op het doel; je dichtbij God weten. Niet gebonden aan zaken die je in beslag kunnen nemen of zelfs helemaal voor zich opeisen. God bevrijdt je uit elke slavernij! Daardoor kunnen we als vrije mensen leven. Houd dus vol en laat niemand (of niets!) je weer slaaf maken (Gal. 5,1 BGT). Bij het begin van zijn werk op aarde trok Jezus zich terug in de woestijn en vastte daar veertig dagen en nachten. Bijzonder dat het allereerste wonder dat Hij verrichte plaatsvond op een bruiloft (Joh. 2,1-11), waar Hij water in wijn veranderde. En later voorzegt Jezus dat de mensen Hem (in vergelijking met Johannes de Doper) zullen uitmaken voor veelvraat en dronkaard (Luc. 7,34). Het laat zien dat vasten geen enkele zin heeft als je er met je hart niet bij bent. Jesaja gaf Gods woorden door: Is dit niet het vasten dat Ik verkies: misdadige ketenen losmaken, de banden van het juk ontbinden, de verdrukten bevrijden, en ieder juk breken (Jes. 58,6)? Precies datgene waarvoor Jezus naar de aarde is gekomen!
God deelt uit
Op de zondagen septuagesima en sexagesima staan van oudsher de evangelielezingen uit Matt. 10 en Luc. 8 centraal; resp. de gelijkenis van de arbeiders in de wijngaard en die van de zaaier. Plaatjes van het goede leven; God die overvloedig uitdeelt aan mensen en zijn Woord rijkelijk uitstrooit op aarde. Hij geeft ons niet alleen geestelijk maar ook materieel zóveel om van te genieten. Toen God de mens gemaakt had, plaatste Hij die in een prachtige tuin met daarin aanlokkelijke bomen met heerlijke vruchten (Gen. 2,8-9). En Jezus zelf belooft dat Hij met ons opnieuw van de vrucht van de wijnstok zal drinken in het koninkrijk van zijn Vader (Matt. 26,29).
Ontzegging om te genieten
Er wordt niet van ons gevraagd dat we een ascetisch kluizenaarsbestaan moeten leiden. We hoeven niet te leven van brood alleen, er is meer. Maar ver daarbovenuit gaat het Woord van God (Deut. 8,3b; Matt. 4,4); noodzakelijk voor ons levensonderhoud. Je kunt je bepaalde geneugten ontzeggen en je tijdelijk fijne dingen onthouden. Maar als je oog daarbij niet op Jezus is gericht, is het zinloos. Hij is het die de mensen te eten geeft (Joh. 6,11). Hij is zelf het Levensbrood (Joh. 6,35), het onmisbare voedsel voor ieder mens. Hij geeft zichzelf aan ons (Joh. 6,53-58) zodat wij mogen leven! Denk daaraan als u het avondmaal viert. En hou dat voor ogen als je je voorneemt om de komende tijd te vasten. Prima om jezelf tijdelijk dingen te ontzeggen. Maar dan wel in gebed, intensief contact met God. Om vervolgens des te uitbundiger te mogen genieten van het feest dat Hij voor ons in petto heeft. Want de bruiloft van het Lam komt. Dus laten we eten en drinken, want morgen leven we! Vast en zeker!
Luister hier naar I am the bread of life