Door Rutger Heij
De avonden die de ‘kerngroep bezinning gkv’ organiseert door het land heen wakkeren de polarisatie aan. Erger nog, ze treden in de verantwoordelijkheid van plaatselijke kerken en kerkraden. Hoe kan het dat je zover komt in je eigen gelijk dat je tegen kerkmensen in een stad 100 km bij je eigen woonplaats vandaan zegt: je moet uit je kerk gaan, jouw kerkenraad ziet het fout?
Niks meer te verliezen?
Mogelijk heeft men niets meer te verliezen. Je bent je kerk kwijtgeraakt aan veranderingen die je verafschuwt. Dat is pijnlijk. Maar om dan maar zoveel mogelijk mensen uit die kerken mee te trekken in jouw afscheid? Dan zoek je steun in het getal: hoe meer mensen nu de gkv verlaten -of niet meegaan in het nieuw te vormen kerkverband- hoe groter het gelijk van de bezwaarden. Bovendien onderschat je de verantwoordelijkheid van de kerkleden zelf: blijkbaar hebben ze jou nodig om in te zien hoe slecht het gesteld is in de gemeente waar ze elke zondag het evangelie horen.
Elkaar niet verliezen
Op de site van sire staan twaalf tips om elkaar niet te verliezen in een discussie. Bijvoorbeeld deze: ‘Ontdek waar je het wél mee eens bent.’ In de voorlichting van de kerngroep bezinning komt dit niet aan de orde. En: ‘Geef op een kalme manier aan dat het je raakt zo tegenover elkaar te staan.’ Er is vaak met afschuw gesproken over hoe vroegere kerkscheuringen dwars door families gingen. Dat gebeurt nu gewoon opnieuw. Het raakt me dat hier actief op aangestuurd wordt.
Hoe is een breuk te voorkomen? De kerngroep bezinning ziet het niet gebeuren dat de ontwikkelingen in de gkv worden teruggedraaid. Als dat de voorwaarde is om bij elkaar te blijven gijzel je de discussie. Dan wordt aan de kerken gevraagd de bezwaarden in alles tegemoet te komen. In zo’n kerk gaat de gijzeling door, bij elk toekomstig vraagstuk dat op tafel komt kan weer gedreigd worden met vertrek. Blijkbaar hebben we al verloren.
De hechte band
Ook als je ongelukkig bent met wat er in de landelijke -of je plaatselijke- kerk gebeurt, kun je overwegen te blijven. Ook als je de risico’s ziet van een kerkorde die meer in de plaatselijke verantwoordelijkheid laat dan eerder, kun je je geven binnen je gemeente. Ook als je vindt dat een ander er een nieuwe hermeneutiek op na houdt (ik geloof er niets van), kun je samen voor God zingen. Er wordt bij de hemelpoort volgens de kerngroep bezinning gkv blijkbaar nog steeds gevraagd van welke kerk je lid was.
Nog een laatste tip van sire: ‘Benoem de hechte band die jullie hebben.’ Dan gaat het over de band die je hebt als broer en zus of als vrienden. In de taal van de site: ‘Hee, we zijn het misschien niet met elkaar eens… maar je bent wel mijn zus.’ In de kerk noemen we elkaar broeder en zuster. We geloven dat we aan elkaar verbonden zijn in Christus. Door die band moedwillig te breken suggereer je dat de ander geen band met Christus meer heeft.